S p r k .

Weet je... Sinds uit extensief onderzoek is gebleken dat de Golden Delicious dé appel die ervoor heeft gezorgd dat Adam en Eva uit het paradijs moesten, boycot ik de Golden Delicious. Ook toen ik nog even dacht ,,Zal ik het doen? Zal ik het doen?" toen ik sapjes ging maken, vertelde Ingrid G. me dat ik vooral rode appels moet kopen om te centrifugeren. En dan kom je al gauw aan bij de Elstar of Jonagold.Maar ik kocht deze week, per ongeluk eigenlijk, een Golden Delicious (en heb er een gestolen, maar dat heb ik al verteld), en die appel was echt heerlijk zoet en sappig. Dus eigenlijk zoetsappig. Sleepless In Seattle-achtig.Vandaag trakteerde ik mezelf maar op een 6-pack Golden Delicious, en ik heb er nu, midden in mijn Februari-dipje, eentje op. En het is fantastisch. Ik schiet echt acuut in de plus.Ik snap niet dat ze bij de Albert Heijn geen mannetje of vrouwtje hebben die aan iedereen vertelt hoe lekker Golden Delicious eigenlijk zijn. Of dat er niet overal in de winkel bordjes staan als,,U bent 7 stappen verwijderd van de beste appel-ervaring die u ooit heeft gehad.",,Golden Delicious; fruit, maar dan lékker.",,Golden Delicious: de naam zegt het al (maar dan dus groen)."

...waarom iemand van Ogilvy me nog geen ton per jaar heeft geboden is beyond me.Maar goed, een laptop van de zaak is ook fijn. Ik ben al máánden d.m.v. subtiele (maar duidelijke) grapjes duidelijk aan het maken dat ik toe ben aan een laptop. Dat gaat mijn thuis werken/ op kantoor werken zó ontzettend optimaliseren. En een boel irritaties/vertragingen voorkomen. Maar het lukte steeds maar niet. Tot ik ineens dé oplossing had; mijn (overigens zéér charmante en sympathieke) baas heeft op zijn eigen laptop altijd allemaal post-its zitten, waarop belangrijke dingen staan die hij nog moet regelen. Dus ik heb daar in een onbewaakt moment een post-it met 'Laptop regelen voor Martijn T.' bij geplakt. Nou, verdomd als het niet waar is, binnen een dag was 'ie besteld.

Ik kan het heel kort houden; vandaag is niet zo'n goede dag.Gisteren daarentegen, was best een geslaagde dag. Had een lunchafspraak met Simone H. (mijn toekomstige draagmoeder) in 'Cake' (zo heet het niet, maar goed), in de Wolvenstraat, om de hoek bij waar One.Tel altijd zat. Ik had bereveel honger en het was zulk mooi weer dat ik vond dat ik wel een broodje kip/kaas/bacon/ui/tomaat kon nemen. En het was fantastisch. En de jongen die het kwam brengen lachte ook nog leuk. Wat wil een mensch nog meer?

Dat was ook meteen het enige dat ik de hele dag heb gegeten, want ik moest nog een hoop dingen afmaken voor werk, en om 7 uur moest ik bij het Concertgebouw staan. Brigitte Kaandorp speelde daar een soort one-night-only show met het Metropole Orkest (o.l.v. Dick Bakker). Eerst ging ik met Bram en Cruesli nog iets drinken bij Solo. Waar ze dus géén cocktails hebben, en ook geen ananassap om te mengen met Malibu. Toen het de olijke serveerster kwam vragen wat ik wilde, kon ik het dan ook niet laten om te zeggen ,,Je loopt naar de Albert Heijn op het Museumplein, je koopt een pak ananassap en dat doe je dan in een glas met een flinke scheut Malibu erbij." Ze moest wel lachen, maar ze liep niet naar buiten. Het werd een Passoa-Jus (het drankje dat ik altijd dronk toen ik 20 was).Al snel was het tijd om naar de voorstelling te gaan. Ik was nog nooit in het Concertgebouw geweest (wel in de Stopera), dus het was extra spannend. We zaten recht voor het podium, op het balkon. Links van ons zaten haar ouders, rechts (op dezelfde rij!) zat haar zoontje van 10! Leuk jochie :)Hoogtepunt van de voorstelling waren toch wel een uitgewerkte versie van Neem Het (uit Brigitte, De Musical), het altijd mooie Traag en Teer (uit Badwater) en het laatste nummer, Kom Dan Bij Mij (uit En Vliegwerk), het nummer dat voor altijd verbonden zal zijn aan de crematie van mijn moeder. Maar op een positieve manier. Ze speelde tot mijn verbazing ook nog het nummer Nooit Aan Jou (uit Kunst), een nummer waarvan ik niet zo lang geleden nog de songtekst op mijn journal plaatste. Ze haalde de coupletten nogal door elkaar enzo, dus het werd een beetje een zootje, maar het was daardoor niet minder leuk.Daarna nam ik snel tram 12 naar huis om me te scheren en één en ander op te fluffen. Tenminste, dat was de bedoeling. Al snel bleek dat niemand eigenlijk de stad in ging (of alleen naar de YouII, maar dat telt niet). Dus ben ik maar thuisgebleven om een paar uurtjes te chatten met een meneer die ik eerder die dag online ontmoet had.Ik heb echt meerdere Fag Hags nodig. Niet omdat Obbie de kantjes er van af loopt, maar meer om een ruimere selectie te kunnen maken. Er moeten zeg maar méér meisjes klaarstaan om cocktails mee te gaan drinken in de Arc, op ieder willekeurig moment. Dan kun je nog eens afwisselen en dan slijten ze allemaal niet zo.Vandaag was er (t.o.v. gisteren) weer een kilo af. Gisteren ook al. Daarmee ben ik, na een extreem trage week, weer op het niveau van vorige week Zaterdag. Eens kijken of ik kan zorgen dat ik volgende week ook daadwerkelijk lichter kan zijn. Anders is het allemaal voor niets.Da's wel een beetje het nadeel van iedereen vertellen dat je 'aan de lijn' doet; als je dan besluit om te stoppen vindt iedereen het zonde en krijg je van die aanmoedigende opmerkingen enzo. Dus heb ik vandaag ook maar weer een uur gesport en heb ik in lichte staat van depressie (zonder achterliggende reden; heel naar) besloten mezelf een béétje te verwennen. Dat heeft zich laten vertalen naar het consumeren van 2 Italiaanse bollen; allebei met rauw vlees (eentje met ossenworst, eentje met tartaar, om precies te zijn). Aangezien ik van mezelf geen chocolade mag, moet rauw vlees maar proberen de opbeurende werking van cacao, vet en suiker over te nemen. Tot nu toe merk ik er weinig van.Dus zit ik achter mijn PC te luisteren naar een live CD van Portishead en heb ik mijn plannen voor vanavond afgezegd. Ik ga helemaal in mijn eentje Idols kijken, dat sowieso, en verder zie ik wel weer. Ik ben in ieder geval in een ernstige staat van Rita Hovink-ness, dus veel actie zit er vandaag niet in.

Tussen het echt wel drukke werk in, vonden ex-huisgenote Maartje (het leukste meisje ooit) en ik tóch nog even een paar minuutjes voor een fotosessie.

Maartje wijst de kijker op haar valueable assets

Ik ben duidelijk geschokt door die openbaring

We zijn allebei duidelijk verbaasd...

Maartje kijkt onschuldig

...volgens mijn moeder het perfecte stelletje.